Niedosłuch u dzieci zwykle pojawia się niepostrzeżenie - małe dzieci nie potrafią powiedzieć o swoich problemach i potrzebach. Niestety,  rodzice i opiekunowie często nie wiedzą na co zwrócić uwagę, jakie mogą być pierwsze objawy niedosłuchu.

Badania pokazują, że problemy ze słuchem dotyczą 15-20% uczniów klas pierwszych. Mogą być spowodowane przez wiele czynników: nawracające lub niedoleczone infekcje, zapalenia uszu, przerost migdałka gardłowego lub migdałków podniebiennych, alergie, choroby zakaźne (różyczka, ospa wietrzna, świnka, cytomegalia, mononukleoza, półpasiec), czynniki genetyczne oraz niektóre leki. Szkodliwe jest także głośne słuchanie muzyki - zwłaszcza w słuchawkach wewnątrzusznych lub na bardzo głośnych koncertach.

Jakie są wczesne objawy niedosłuchu, na jakie powinni zwrócić uwagę rodzice lub opiekunowie?

• W okresie do 6 miesiąca - brak reakcji na dźwięki np. dziecko nie wybudza się ze snu przy głośnych dźwiękach, reaguje przestrachem lub płaczem na bardzo głośne dźwięki,
• W wieku ok. 6 miesięcy - brak gaworzenia, brak reakcji (uśmiechu, radości) na głos rodzica,
• W wieku 12 miesięcy - brak mówienia pierwszych słów lub sylab, dziecko jest zwykle ciche i spokojne,
• W wieku 2-3 lat - dziecko powinno się już komunikować z otoczeniem, reagować na polecenia, tańczyć i śpiewać. Oglądanie telewizji powinno być przy takiej samej głośności jak dla innych domowników,
• W wieku 4-5 lat - dziecko powinno budować pełne zdania, wymawiać niemal wszystkie głoski.

Dzieci słabiej słyszące mają zwykle problemy z komunikacją, głośno mówią (krzyczą), wymagają powtarzania poleceń, a w wieku szkolnym mają problemy z nauką - bywają określane jako niegrzeczne i zdekoncentrowane. Czasami izolują się od rówieśników. Pamiętajmy też, że mowa jest powiązana ze słuchem - wada słuchu powoduje zaburzenia w rozwoju mowy, który trwa do 6-7 roku życia. Jeśli "przegapimy" ten czas - nieodwracalnie stracimy możliwość prawidłowej nauki mowy! Niedosłuch może wystąpić w jednym uchu bądź w obu uszach. Opiekunowie dziecka mogą nie zauważyć problemu słuchowego jeżeli jest on jednostronny. Dobry słuch w drugim uchu może maskować problem. Warto więc zwrócić uwagę na reakcje dziecka np. podczas wieczornego czytania bajek (raz z lewej, a na drugi dzień z prawej strony), czy pobawić się z nim w tzw. "głuchy telefon" - czyli szeptanie słów do ucha dziecka i proszenie o powtórzenie.

Przy obustronnym ubytku słuchu jest on łatwiejszy do wychwycenia przez rodziców bądź opiekunów. W razie podejrzenia osłabienia słuchu należy niezwłocznie zgłosić się do otolaryngologa lub audiologa, w celu specjalistycznej oceny stanu dziecka i badania słuchu. W czasie wizyty oglądane są górne drogi oddechowe: jama ustna, gardło, nos oraz wykonywane jest badanie słuchu. Lekarz, po przeprowadzonych badaniach, określa rodzaj i głębokość niedosłuchu i ewentualnych innych problemów laryngologicznych np. przerost migdałków. Leczenie jest zależne od przyczyny. Niekiedy wystarcza oczyszczenie przewodów słuchowych z woskowiny i już następuje natychmiastowa poprawa słuchu. W innym przypadku, problem może być bardziej złożony i wymagać będzie leczenia operacyjnego w jednym lub kilku etapach. Jeszcze w inny przypadku konieczne będzie aparatowanie, czyli wyrównanie ubytku słuchu poprzez używanie aparatu słuchowego. Dzieci z problemem słuchowym, u których jednocześnie występuje wada wymowy powinny być objęte dodatkowo opieką logopedyczną. Pamiętajmy jednak, że nawet stwierdzenie problemu ze słuchem u dziecka to nie "tragedia", ponieważ niemal wszystkie niedosłuchy da się leczyć - im wcześniej wykryte - tym skuteczniej!

Źródło: www.echodnia.eu