Czym jest nagła utrata słuchu o niejasnym pochodzeniu? Jakie są jej przyczyny? Objawy? Rokowania?
W artykule Eugeniusza Olszewskiego, zamieszczonym w serwisie Medonet, znajdziemy prawie wszystkie odpowiedzi na pytania związane z tą dolegliwością.
"Nagła głuchota o niejasnym pochodzeniu to określenie odnoszące się do gwałtownie występującej częściowej lub całkowitej utraty słuchu w jednym uchu bez wyraźnej przyczyny (np. działanie hałasu o wysokim natężeniu, przyjmowanie leków uszkadzających słuch, uraz ucha lub głowy, choroby zapalne ucha, choroby wirusowe, silne, nagłe stresy psychiczne, itp.).
Jest to dolegliwość pojawiająca się nagle i charakteryzująca się nagłą częściową lub całkowitą utratą słuchu w jednym lub obu uszach, bez konkretnej przyczyny. Nagła utrata słuchu spowodowana jest prawdopodobnie zaburzeniami, które powstały w układzie naczyń krwionośnych ucha wewnętrznego. Nieprawidłowości te mogą wynikać ze skurczu naczyniowego lub powstałego w świetle naczynia zatoru. Konsekwencją jest niedotlenienie komórek zmysłowych narządu słuchu i zaburzenie jego czynności, co objawia się głuchotą. Nagła utrata słuchu o niejasnym pochodzeniu może być stanem odwracalnym. Ważne jest jak najszybsze zaaplikowanie choremu preparatów przeciwzakrzepowych, które rozszerzają naczynia, w tym celu pacjent powinien jak najszybciej znaleźć się w szpitalu.
Nagła głuchota o niejasnym pochodzeniu występuje wśród objawów pełnego zdrowia i bez oznak poprzedzających. Przyjmuje się (jak już wyżej wspomniano), że taka utrata słuchu jest najprawdopodobniej spowodowana zaburzeniami powstałymi w szczególnie wrażliwym układzie naczyń krwionośnych ucha wewnętrznego. Czynnikami ryzyka mogą być również schorzenia związane z chorobami uszu, między innymi:
Osoba, u której doszło do nagłej utraty słuchu skarży się na:
Jeżeli wystąpią u Ciebie wymienione wyżej objawy, nie zwlekaj i udaj się jak najszybciej do lekarza. Szybka diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia może uchronić cię od całkowitej głuchoty.
Pacjenci mający objawy wskazujące na znaczne pogorszenie słuchu powinni skonsultować się z lekarzem. Specjalista przeprowadzi badanie otolaryngologiczne oraz badania ogólne. Aby mieć stuprocentową pewność, że doszło do nagłej głuchoty należy wykonać diagnostykę audiologiczną:
Natomiast badaniami obrazowymi wykorzystywanymi w diagnostyce nagłej głuchoty jest tomografia komputerowa głowy oraz rezonans magnetyczny z kontrastem (w uzasadnionych przypadkach).
W leczeniu nagłej głuchoty wykorzystuje się preparaty mające za zadanie poprawiać mikrokrążenie oraz leki hamujące agregację płytek i wpływające na krzepnięcie. U niektórych pacjentów może zaistnieć konieczność leczenia przecwizapalnego, przeciwobrzękowego, przeciwwirusowego a nawet leczenia za pomocą tlenu hiperbarycznego. Pacjenci, u których doszło do bardzo głębokiego uszkodzenia słuchu są wskazaniem do podawania środków bezpośrednie do jamy bębenkowej.
Do jednej grupy leków mających duże znaczenie zaliczamy sterydy, które podaje albo do jamy bębenkowej albo ogólnie. Drugą grupą leków są preparaty rozszerzające i hamujące skurcz naczyń. Ponadto u pacjentów, którzy mają skłonność do zatorów w przebiegu zaburzeń rytmu serca czy zakrzepowego zapalenia żył kończyn dolnych - należy dodatkowo podać preparaty antyzakrzepowe.
Pojawiają się doniesienia naukowe, iż w leczeniu nagłej głuchoty dobry efekt uzyskuje się po zastosowaniu komory hiperbarycznej.
Oprócz tego w leczeniu nagłej głuchoty polecane są również:
Aplikowanie preparatów do jamy bębenkowej jest ważne u osób obciążonych, które nie mogą zażywać sterydów ogólnie, np. z powodu cukrzycy czy nadciśnienia tętniczego. Hospitalizacja pacjentów z nagłą głuchotą trwa około 7 dni.
Jakie są rokowania w nagłej głuchocie? Wszystko zależy od przyczyny oraz objawów i chorób towarzyszących. Przykładowo zawroty głowy mogą być objawem niepokojącym tak samo jak cukrzyca czy choroby naczyniowe. Słuch to bardzo ważny narząd zmysłu, dlatego należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, który wdroży odpowiedni rodzaj leczenia i uchroni chorego przed stałą całkowitą utratą słuchu.
Gorsze rokowania występują u pacjentów, u których nagła głuchota zaatakowała całe pasma częstotliwości, a dodatkowo występują zaburzenia równowagi. Do niekorzystnych czynników znacznie obniżających dobre rokowanie zaliczamy:
Źródło: www.medonet.pl