Podział ze względu na etiologię oraz czas wystąpienia wady słuchu

Istnieje wiele przyczyn powodujących zaburzenia w działaniu narządu słuchu. Konsekwencje, jakie powoduje utrata słuchu, są zależne od wielu czynników. Wśród nich wymieniamy wiek, w którym wystąpił problem ze słuchem.

W medycynie i pedagogice spotkamy klasyfikację, która odnosi się do momentu powstania uszkodzenia słuchu oraz możliwości opanowania języka ojczystego i mowy dźwiękowej w sposób naturalny. Według tej klasyfikacji wyróżnia się:

- Niedosłuch prelingwalny – powstały przed opanowaniem języka (do ok. 3. roku życia).
- Niedosłuch perylingwalny (zwany również interlingwalnym) – powstały w czasie, gdy dziecko zna już podstawy języka, ale nie opanowało jeszcze systemu gramatycznego (ok. 3-5. roku życia).
- Niedosłuch postlingwalny – powstały po opanowaniu przez dziecko języka (ok. 5-7. roku życia i później).

Ze względu na etiologię niedosłuch dzielimy na:

- Niedosłuch wrodzony – powstały na skutek predyspozycji genetycznych, chorób matki podczas ciąży, stosowania środków farmakologicznych podczas ciąży, konfliktu serologicznego, promieniowania Rentgenowskiego.
- Niedosłuch nabyty – powstały po urodzeniu na skutek chorób, urazów mechanicznych w obrębie głowy, urazów akustycznych, środków farmakologicznych.

Znaczna większość przypadków uszkodzeń słuchu, zwłaszcza w stopniu znacznym i głębokim, poza głuchotą starczą powstaje przed 5.r.ż.