Co to są implanty ślimakowe?

Implanty ślimakowe są elektronicznymi protezami, które mają zastąpić nieczynne komórki zmysłowe w uchu wewnętrznym. Cały system składa się z części wszczepianej na stałe i mocowanej pod skórą w obrębie kości czaszki. Od tej części do ucha wewnętrznego - ślimaka, odchodzi wiązka miniaturowych elektrod, których zakończenia stymulują poszczególne grupy włókien nerwu słuchowego. Za uchem znajduje się część zewnętrzna systemu - tzw. procesor mowy. Do niego docierają wszystkie dźwięki z otoczenia. Są odpowiednio kodowane, zamieniane w impulsy elektryczne, a następnie przez skórę przekazywane do wszczepionej na stałe części wewnętrznej. Procesor mowy jest zasilany bateriami podobnie jak aparat słuchowy. Może być zdejmowany gdy pacjent chce np. pływać, wykonywać inne sporty czy iść spać.

A słuchowe implanty wszczepiane do pnia mózgu?

Implant słuchowy wszczepiany do pnia mózgu jest zbudowany podobnie jak implant ślimakowy. Cały system składa się z części zewnętrznej i wewnętrznej - wszczepianej. Zasadnicza różnica polega na budowie zakończeń elektrod, które są mocowane na pniu mózgu i stymulują bezpośrednio umieszczone tam jądra nerwu słuchowego. Zatem implant pniowy zastępuje również uszkodzony np. przez guz nowotworowy nerw słuchowy. Najistotniejsza różnica podczas leczenia operacyjnego tym sposobem polega na tym, że docieramy do najbardziej wrażliwych struktur centralnego układu nerwowego. Dzięki temu możemy bezpiecznie stymulować jądra nerwu słuchowego.

Częściowa głuchota

Dotychczas operacje wszczepienia implantu ślimakowego wykonywane były w przypadku głębokiego uszkodzenia słuchu oraz w przypadku całkowitej głuchoty. Poza możliwościami skutecznego leczenia znajdowała się wciąż znaczna grupa pacjentów, w różnym wieku, których niedosłuch charakteryzuje się prawidłową czułością, bądź niewielkim obniżeniem czułości słuchu w zakresie niskich częstotliwości przy prawie całkowitym braku czułości w zakresie wysokich częstotliwości. Proponuje się określać tę grupę niedosłuchów jako częściowa głuchota. U pacjentów tych wielokrotnie podejmowane próby protezowania za pomocą aparatów słuchowych nie dają efektu. Brak czułości słuchu dla wysokich częstotliwości nie pozwala na istotną poprawę rozumienia mowy po zastosowaniu akustycznego wzmocnienia dźwięku realizowanego przez aparat słuchowy.

Koncepcja ta polega na jednoczasowym wykorzystaniu elektrycznej stymulacji nerwu słuchowego, realizowanej za pomocą systemu implantu hybrydowego ślimakowego.